Centraal in het programma van het concert in de St. Laurentiuskerk in het Ginneken staat het Requiem in D-klein van Luigi Cherubini; een monumentaal werk. Het koor wordt ondersteund door strijkorkest Archi Amici, aangevuld met blazers van De Nieuwe Veste. Het geheel is dus een puur Bredase aangelegenheid en daar kunnen we trots op zijn. Het koor is na het drukke jubileumjaar niet ingeslapen, maar dirigent Hans de Wit heeft het Requiem van Cherubimi meteen op de lessenaar gezet. Geen overbodige luxe, want het is een indrukwekkend werk dat behoorlijk wat studie heeft gekost voor de zangers en instrumentalisten en dan moet het ook nog tot een klinkend geheel worden gesmeed. Pianist Joep Moonen en dirigent Hans de Wit hebben de koorsecties onder handen genomen en ook zangpedagoge Lucie Hillen heeft een aandeel gehad in het instuderen tot het één geheel was. Carlo Nabbe heeft separaat de blazers geïntegreerd in zijn strijkorkest. Dit Requiem is speciaal door Cherubini in 1836 gecomponeerd voor mannenkoor, na een merkwaardig incident. Eerder, in 1816, schreef hij een Requiem (C-klein) voor gemengd koor, maar dat vond geen genade bij de Aartsbisschop van Parijs, toen het bij een herdenking aan de orde was: hij verbood vrouwenstemmen en zette daarmee de klok een eind terug. Niet vrouwvriendelijk, maar indirect heeft hij er wel voor gezorgd dat er een prachtige mis voor mannenkoor bij kwam! Archi Amici en het koor hebben vaker samengewerkt tot wederzijds plezier en dat was ook nu weer te horen zijn. De algehele leiding berustte bij Hans de Wit, die naast koordirectie ook orkestdirectie in zijn pakket heeft en dat bleek wedereom een goede combinatie. De prachtige akoestiek van de St. Laurentiuskerk droeg ook bij aan een schitterend geluid.