De portretten van het echtpaar Smits van Waesberge

Een paar maanden na ons optreden bij Brouwers kind, heeft het koor twee schilderijen geschonken gekregen van de zoon van de oprichter van het koor, Frans S. van W. en zijn vrouw Maria Mutsaerts. We hebben de schilderijen in ontvangst mogen nemen van de 80 jarige jonge Frans. Een delegatie van het bestuur heeft ze opgehaald in Zevenbergen en vervolgens gerestaureerd. Maar wat doe je er vervolgens mee? In ons clubgebouw ophangen is geen optie, op zolder wegzetten ook niet. Terugbrengen dan maar naar de plek waar het allemaal is begonnen, de brouwerij in de Cerestraat. In overleg  met de huidige bewoner van het monumentale Art-Deco pand is besloten beide schilderijen, in bruikleen, een plek te geven in een vergaderzaal aldaar. 2 juni was het zo ver. Om 14.00 uur werden we, Theo, Eugène en ik ontvangen door Mayra Hulsink van kantoorservice For You. Een klusjesman gaat aan de slag om de schilderijen op de juiste plaats te hangen evenals de bijbehorende tekstpaneeltjes. Terwijl de klusjesman aan het werk is krijgen wij koffie met appelflap en een kleine rondleiding door het gebouw. We worden geïnformeerd over het bijzonder communicatiesysteem in het gebouw, bordjes met 5 lampjes erop. Het lampje dat aangaf of en bij wie je moest zijn. En over het bijzonder kamertje met een bed helemaal boven in het gebouw. Waar zou dat toch voor kunnen zijn? Tot slot van de rondleiding werden we gewezen op een schilderij waarop een van Smitsen helemaal stond afgebeeld, van top tot teen, terwijl op alle ander schilderijen slechts zittende, halfzichtbare, personen te zien zijn. Is daar een verklaring voor? Wie het weet mag het zeggen.

Eugène Quadekker