Met het beeld van een schatkamer in het achterhoofd, beveel ik van harte het zesde deel uit de thematische geschiedschrijving van BM, met als thema ‘Het gouden tijdperk’ ter lezing aan. Deze wel hele markante periode uit de BM-geschiedenis is door Pedro rijk geïllustreerd en op informatieve en onderhoudende wijze beschreven met hier en daar met verrassende zijpaden. In deze gevarieerde manier van schrijven is ook de fervente wandelaar Pedro te herkennen als iemand die graag samen met zijn loopmakkers van het hoofdpad afdwaalt om minder betreden paden te kiezen voor nog meer wandelplezier.
Tot slot, zoals beloofd, de door Hans Talboom vaak geciteerde anekdote ter illustratie van de hevige strijd tussen de grote drie van toen om de gouden plak in ‘Het gouden tijdperk‘ van BM.
“Er speelt zich een schitterende rivaliteit af tussen de “de grote drie” Apollo Amsterdam, Rotte’s Mannenkoor Rotterdam en het Breda’s Mannenkoor.
Dat gaat zover dat de koren bij elkaar de zuiverheid proberen vast te stellen door spionnen te sturen.
Het is de tijd van de bolhoeden en in de tijd dat het Breda’s Mannenkoor excelleert, drentelt een heer met een bolhoed langs het pand Haven 7a, daar luistert hij aandachtig of hij iets kan horen, (alles is gesloten) en dan wandelt hij vervolgens verder voorbij mevrouw Jacoby.
Haar man zit in de gemeenteraad en ze is zelf ook nogal mondfiat.
Ze vraagt hem, volgens het verhaal, vriendelijk wat hij zoekt en dan antwoordt de man met de bolhoed:
“Ach, ik waaier hier aan het water eens uit mevrouw”.
Op de vraag waarom hij zijn oor en hand tegen de gevel te luisteren legt zegt hij:
“Ik ben oudheidkundige…..dat is zo mijn aardigheid, mevrouw, weet u……zo bepaal ik de aardlijnen onder de fundering die altijd ruisen.
En zo kan ik de ouderdom van een pand vaststellen”.
Maar de man was volgens de overlevering een “stille”, een spion die het niveau van het Breda’s Mannenkoor wilde peilen”.
Bron: Bredase Bode (Rini Maas)
Simon Keep, audiovisuele ondersteuner BM en lid van de Pedro’s Klankbordgroep